بیماری های مشابه

همانژیوم مویرگی لوبولار (Lobular capillary hemangiomas)، که به عنوان گرانولوم پیوژنیک (pyogenic granulomas) نیز شناخته می‌شوند، ضایعات عروقی خوش‌خیم و به سرعت رشد کننده‌ای هستند که معمولاً به صورت تکی ظاهر می‌شوند. علت‌شناسی (etiology) این ضایعات ناشناخته است. این ضایعات ممکن است درون دیگر ناهنجاری‌های عروقی مانند همانژیوم‌های بزرگ‌تر یا تلانژکتازی‌های سطحی (superficial telangiectases) ایجاد شوند. تروما (trauma) نیز می‌تواند به بروز این ضایعات منجر شود. هنگامی که بیش از یک گرانولوم پیوژنیک وجود دارد، ممکن است به صورت خوشه‌ای یا آگمیناته (agminated) باشند.

گرانولومای سلول غول‌آسای محیطی (Peripheral Giant Cell Granuloma) یک ندول نسبتاً شایع در لثه است که به علت تکثیر سلول‌های غول‌آسا ایجاد می‌شود. احتمالاً علت آن التهاب لثه‌ای و/یا پریودنتال است که منجر به تمایز سلول‌های چندتوان به سلول‌های مشابه استئوکلاست یا مونوسیت می‌گردد.

فیبروم استخوانی محیطی (Peripheral Ossifying Fibroma) نوعی تکثیر نسبتاً شایع، خوش‌خیم و واکنشی از بافت فیبروزی است که با تشکیل استخوان متاپلاستیک همراه بوده و بر روی لثه (gingiva) ظاهر می‌شود. این ضایعه معمولاً در دهه دوم و سوم زندگی رخ می‌دهد و تمایل بیشتری به بروز در زنان دارد (نسبت ۲ به ۱). اغلب بر روی لثه‌های فکی (maxillary gingiva) و در ناحیه دندان‌های قدامی مشاهده می‌شود. تصور می‌شود که این ضایعه با سلامت ضعیف لثه و پریودنتال (periodontal) مرتبط باشد، جایی که التهاب مزمن باعث تمایز سلول‌های چندتوان (pluripotent cells) به سلول‌های استخوان‌ساز می‌شود که به‌طور طبیعی در آن ناحیه وجود دارند. این ضایعه طی هفته‌ها، ماه‌ها و حتی سال‌ها به‌تدریج رشد می‌کند و دارای سرعت رشد آهسته‌ای است.